Dożylna suplementacja witaminowo-mineralna

Suplementacja dożylna dostarcza witamin, minerałów, innych substancji czynnych lub odżywczych.

Infuzje dożylne mają korzystny wpływ na:

  • kondycję skóry, włosów i paznokci
  • mogą poprawić wydolność fizyczną i przyspieszyć regenerację po treningach
  • uzupełniają niedobory witamin, minerałów i innych składników odżywczych w trakcie choroby, po okresie intensywnego leczenia, w okresie przewlekłego zmęczenia i osłabienia
  • dostarczają antyoksydantów, które usuwają wolne rodniki, dzięki czemu oddziałują protekcyjnie na układ nerwowy, wspomagają regenerację komórek oraz najważniejszych narządów

Przeciwwskazania;

  • genetycznie uwarunkowany niedobór dehydrogenazy glukozo-6- fosforanowej
  • poważne zaburzenia funkcji nerek
  • hemochromatoza

Oferta infuzji dożylnych:

  • Magnez
  • Witaminy z grupy B
  • Witamina C
  • Kwas alfa-liponowy
  • Glutation
  • Solcoseryl
  • Kroplówka odtruwająca

Skład kroplówek i wskazania do nich określa lekarz po konsultacji i wykonaniu badań dodatkowych.

Koszt konsultacji lekarskiej przed kroplówkami 200 zł

Ozonoterapia

Właściwości i działanie

  1. Ozon medyczny wykazuje wyraźne właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze i przeciwwirusowe. Dlatego znajduje on szerokie zastosowanie w oczyszczaniu i dezynfekcji zakażonych ran, a także w zakażeniach grzybiczych i złożonych.
  2. Jego właściwości pobudzające krążenie i zdolność do zwiększania dostępności tlenu (poprzez aktywację krwinek czerwonych) wykorzystuje się w leczeniu zaburzeń krążenia, a także w celu ogólnej rewitalizacji.
  3. W niskich stężeniach O3 aktywuje układ immunologiczny, mobilizując odporność organizmu na choroby. W reakcji na O3 komórki odpornościowe wytwarzają swoiste substancje przekaźnikowe – cytokiny (interferony, interleukiny), które przekazują informacje innym komórkom układu immunologicznego, indukując kaskadę aktywności układu odpornościowego. Oznacza to, że ozon medyczny można zawsze stosować w przypadkach niedoborów odpornościowych.
  4. Niewielkie ilości ozonu, stosowane w formie „dużej autohemoterapii”, aktywują przeciwutleniacze komórkowe i zmiatacze wolnych rodników.
  5. Wyjaśnia to, dlaczego ozonoterapia jest skuteczna w przewlekłych stanach zapalnych oraz w sytuacjach stresu oksydacyjnego. Umiarkowany stres reguluje równowagę między utleniaczami a przeciwutleniaczami.

Wskazania

W oparciu o swoiste właściwości ozonu można określić następujące pola jego zastosowań medycznych:

Wskazania do ozonoterapiiDziałania podstawowe
Zakażone, źle gojące się rany i urazy; zakażenia grzybicze skóryDezynfekcja, efekt oczyszczania rany, przyspieszenie gojenia się ran

Choroby układu krążenia, zwłaszcza w cukrzycy, angiopatia

Poprawa dostarczania tlenu poprzez aktywację metabolizmu erytrocytów, aktywacja przeciwutleniaczy
Ogólne osłabienie układu odpornościowego i zaburzenia równowagi immunologicznej, np. w przebiegu przewlekłych procesów zapalnych (w wirusowym zapaleniu wątroby typu B i C); leczenie wspomagające w chorobach nowotworowychAktywacja układu odpornościowego; aktywacja przeciwutleniaczy i zmiataczy wolnych rodników na poziomie komórkowym
Przewlekłe procesy zapalne, takie jak przewlekłe bóle mięśniowe, nawracająca choroba zwyrodnieniowa stawów; uzupełniające leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zapalne jelitDziałanie przeciwzapalne poprzez aktywację zmiataczy wolnych rodników oraz przeciwutleniaczy , aktywacja czy też modulacja działania układu odpornościowego

Formy zastosowania

Wdychanie ozonu w jakiejkolwiek formie może być niebezpieczne dla zdrowia i życia!

Na podstawie wieloletnich doświadczeń przyjęto następujące formy zastosowania ozonu:

  1. Duża autohemoterapia (pozaustrojowe ozonowanie krwi oraz jej bezpośrednie ponowne przetaczanie) w celu rewitalizacji, w chorobach układu krążenia, chorobach wirusowych, a także w celu ogólnej aktywacji układu odpornościowego. W tej metodzie pobiera się 50 do 150 ml własnej krwi pacjenta przy użyciu sterylnego jednorazowego zestawu, a następnie wzbogaca się ją dokładnie określoną i odmierzoną ilością ozonu medycznego. W ten sposób 100% użytego ozonu reaguje swoiście z erytrocytami i leukocytami, aktywując ich metabolizm. Aktywowana krew jest w krótkim czasie przetaczana z powrotem do krwiobiegu w postaci normalnej kroplówki.
  2. W małej autohemoterapii wykorzystuje się drogę domięśniową do nieswoistej aktywacji układu immunologicznego i rewitalizacji w stanach alergicznych lub jako ogólną metodę poprawiania odporności biologicznej organizmu.
  3. Zewnętrzne leczenie ran z użyciem ozonoodpornych plastikowych butów, worków, baniek lub ozonowanej wody.
  4. Ozonowana woda ma działanie dezynfekcyjne, jak również łagodzi zaburzenia dotyczące skóry, takie jak świąd (swędzenie), zakażenia i stany zapalne.
  5. Ozon podawany doodbytniczo jest przydatny w chorobach zapalnych jelit, w celu ogólnej rewitalizacji, a także w chorobach wirusowych. Wstrzyknięcia ozonu do stawów (wstrzyknięcia dostawowe) wykonuje się w leczeniu chorób zapalnych stawów (zapalenie stawów, nawracająca choroba zwyrodnieniowa stawów) – zabiegi te wykonuje się zwykle w klinikach ortopedycznych.
  6. W zwichnięciach oraz w bólach mięśni niewielkie ilości ozonu w niskich stężeniach stosuje się w formie infiltracji lub wstrzyknięć w odpowiednie miejsca – są to często punkty wykorzystywane również w akupunkturze.
  7. Ostrzykiwanie nerwów wykazuje silne i długoterminowe działania przeciwbólowe
  8. Dyskoliza ozonowa („wypadnięty dysk”) to bezpieczna metoda walki z tą cywilizacyjną dolegliwością. Zabieg musi być wykonywany pod kontrolą tomografu lub rezonansu magnetycznego w specjalistycznych gabinetach lub klinikach.

Jakie są najważniejsze wskazania do ozonoterapii?

Istnieje wiele różnych chorób, w których ozonoterapia może wykazywać korzystne działanie lub może nawet umożliwiać wyleczenie. Zostało to potwierdzone w wielu publikacjach naukowych. Ozon medyczny zazwyczaj stosuje się jako uzupełnienie innych terapii. Innymi słowy, jest to jedna z komplementarnych metod terapeutycznych.

Aby możliwie jak najszybciej docierać do pacjentów z informacjami na temat najnowszych osiągnięć w dziedzinie ozonoterapii, osoby zajmujące się tą formą leczenia założyły Polskie Towarzystwo Ozonoterapii.

Jego celem jest standaryzacja terapii, a także poprawienie i przyspieszenie komunikacji pomiędzy wszystkimi specjalistami medycznymi zajmującymi się tą formą leczenia.

Lekarze mogą udzielać pacjentom porad na temat chorób, w których można stosować ozonoterapię. Ozon medyczny jest bezpieczny, praktyczny, skuteczny i niedrogi, choć nie w każdym przypadku można zagwarantować, że ozonoterapia pozwoli osiągnąć całkowity sukces leczenia.

Zaburzenia dotyczące układu krążenia

Zaburzenia krążenia tętniczego obejmują uczucie chłodu w nogach, a także pojawienie się bólu po przejściu niewielkiej odległości (noga palacza, czyli chromanie przestankowe); są to objawy ostrzegawcze. Jako klasyczne leczenie z wyboru ozon stosuje się w leczeniu tych objawów już od pięćdziesięciu lat. Skuteczność tej metody potwierdzono w szeregu badań klinicznych.

Regeneracja i rewitalizacja

Ozon medyczny stosuje się w połączeniu z konwencjonalnymi i innymi formami rehabilitacji, fizjoterapii, relaksacyjnymi czy spa jako cenną uzupełniającą metodę leczenia. Ozonoterapia jest szczególnie skuteczna w sytuacjach stresu zawodowego, a także dużego wysiłku psychicznego oraz fizycznego.

Aktywacja metabolizmu komórkowego w erytrocytach i leukocytach powoduje poprawę stanu ogólnego, co prowadzi do ogólnej rewitalizacji. Zawodowi sportowcy również odnoszą wiele korzyści z tej formy terapii. Choć nie zwiększa ona maksymalnej wydolności, to jednak poprawia zdolność do utrzymania fazy wytrzymałościowej, czyli wydolności submaksymalnej. Ponadto ozon skraca fazę regeneracji w dyscyplinach lekkoatletycznych związanych z długotrwałym wysiłkiem.

Pacjenci w podeszłym wieku: profilaktyka i rewitalizacja

Pacjenci w podeszłym wieku bardzo dobrze reagują na ozonoterapię, gdyż ich organizm może w pełni wykorzystać wszystkie korzystne właściwości ozonu: z poprawienia dostarczania tlenu, mobilizacji układu odpornościowego, aktywacji przeciwutleniaczy organizmu oraz zmiataczy wolnych rodników. Korzystne działanie obserwuje się również w przypadkach zaburzeń krążenia mózgowego – co często objawia się trudnościami z koncentracją, ogólnym spadkiem wydajności, niestabilnością chodu, jak też uczuciem zawrotów głowy. Ozonoterapię można stosować zapobiegawczo jako uzupełnienie innych komplementarnych metod leczenia, uzyskując wyraźną poprawę ogólnego samopoczucia oraz jakości życia.

Choroby oczu

U osób w podeszłym wieku zaburzenia krążenia mogą również mieć niekorzystny wpływ na oczy, powodując zmiany o charakterze zanikowym i zwyrodnieniowym. Najbardziej rozpowszechnioną chorobą tego typu jest „zwyrodnienie plamki związane z wiekiem” w środkowej części siatkówki, która jest odpowiedzialna za ostre widzenie. W niektórych przypadkach może to prowadzić do tak zwanego zaniku nerwu wzrokowego o różnym nasileniu.

Oprócz wyników uzyskiwanych w warunkach rzeczywistej praktyki, badanie przeprowadzone przez Klinikę Okulistyki Uniwersytetu w Sienie (Włochy) potwierdziło korzystny wpływ autohemoterapii z użyciem ozonu na zdolność widzenia. Poprawa taka może utrzymywać się nawet do sześciu lub ośmiu miesięcy. Kontynuacja terapii pozwala uzyskać dalszą poprawę bądź zapobiegać wystąpieniu pogorszenia.

Choroby nowotworowe i uzupełniające leczenie onkologiczne

Ozon stosowany jako biologiczne leczenie uzupełniające, w formie autohemoterapii lub podania doodbytniczego, jest przydatny w leczeniu chorób nowotworowych. Immunoaktywujące działanie ozonu w niskich dawkach: komórki immunokompetentne, takie jak limfocyty, komórki pomocnicze, komórki supresorowe i komórki NK (Natural Killer) reagują, wytwarzając swoiste substancje przekaźnikowe – np. interferony.

Zakażenia grzybicze skóry oraz zakażone zmiany skórne

Od ponad 100 lat na całym świecie w przemyśle uzdatniania wody pitnej coraz szerzej wykorzystuje się grzybobójcze i bakteriobójcze właściwości ozonu. Te same właściwości sprawiają, że ozon medyczny jest potężnym narzędziem w zwalczaniu uporczywych zakażeń grzybiczych skóry, a w szczególności złożonych zakażeń grzybiczych/bakteryjnych stóp, tułowia lub błon śluzowych.

Zakażone rany

Miejscowe leczenie zakażonych ran, które często mają postać odleżyn, owrzodzeń podudzi oraz ud (owrzodzeń żylakowych), zgorzeli w przebiegu cukrzycy lub trudno gojących się ran – to klasyczne zastosowanie ozonu medycznego. Początkowo właściwości dezynfekujące ozonu wykorzystuje się do uzyskania czystej rany bez drobnoustrojów chorobotwórczych (niszczenie grzybów i bakterii). W drugiej fazie ozon w niskim stężeniu zapewnia szybkie gojenie się rany.

Choroby jelit: zapalenie odbytnicy i okrężnicy

Miejscowe stosowanie ozonu w formie doodbytniczej zapewnia szybką ulgę w chorobach zapalnych jelit, zwłaszcza w stadium I. Zazwyczaj wystarcza cykl dziesięciu zabiegów. Badanie z udziałem 248 pacjentów z zapaleniem odbytnicy wykazało, że dodatkowe sesje leczenia są konieczne tylko w 10% przypadków.

Choroby wirusowe

Zarówno opryszczka zwykła, jak i półpasiec są wywoływane przez wirusy. Opryszczka wargowa – częsta i bardzo nieprzyjemna dolegliwość – dobrze reaguje na różne formy ozonoterapii w połączeniu z konwencjonalnymi metodami.

Uzupełniające stosowanie ozonu jest bardzo korzystne w półpaścu – zarówno w formie miejscowego stosowania kompresów z ozonowanej wody, jak i w postaci autohemoterapii, która w wielu przypadkach pozwala uniknąć nerwobólu półpaścowego.

Choroby zapalne wątroby

Choroby zapalne wątroby należą do klasycznych wskazań do zastosowania ozonu medycznego. Podczas gdy wirusowe zapalenie wątroby typu A (wywołane przez wirus HAV) jest stosunkowo łatwe w leczeniu i ustępuje całkowicie, wirusowe zapalenie wątroby typu B (wywołane przez wirus HBV) często przechodzi w postać przewlekłą. Zarówno ozon stosowany z krwią, jak i doodbytnicze podawanie O2/O3 stanowią skuteczne metody leczenia uzupełniającego w połączeniu z konwencjonalną terapią. To samo dotyczy leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C, które zazwyczaj rozpoznaje się już jako przewlekłą chorobę wątroby, ponieważ okres inkubacji z reguły trwa wiele lat.

Choroby zapalne i zwyrodnieniowe stawów

Jeśli podzielimy choroby zapalne i zwyrodnieniowe stawów na trzy kategorie, okazuje się, że w stadiach 1 i 2, w których nie dochodzi jeszcze do deformacji kości, obserwuje się szczególnie korzystne reakcje na zastosowanie ozonu medycznego. Dotyczy to choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego , jak też aktywnej postaci zapalenia stawu kolanowego i stawów barkowych. Oprócz klasycznego leczenia farmakologicznego, dostawowe wstrzyknięcia ozonu są szczególnie skuteczne w połączeniu z terapią ruchem. W tego typu zaburzeniach wykorzystuje się właściwości przeciwzapalne ozonu, jak też modulowanie i aktywowanie metabolizmu komórek chrząstki.

Choroby reumatyczne, reumatoidalne zapalenie stawów

Cały zespół zaburzeń reumatycznych, zapalenia stawów i reumatoidalnego zapalenia stawów obejmuje różne stany bólowe układu kostnego oraz mięśni. W wielu przypadkach występują w nich również ograniczenia czynnościowe.

Także w tej sytuacji stosowanie ozonu medycznego stanowi element podstawowego programu terapeutycznego, uzupełniającego odpowiednie formy fizykoterapii.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów (przewlekłym zapaleniu wielostawowym) doświadczenia medyczne wskazują, że ozonoterapia stanowi przydatną metodę leczenia komplementarnego. Terapia ma formę pozaustrojowego ozonowania krwi podczas nieaktywnych faz choroby. Działania ozonu wynikają z jego właściwości immunomodulujących i przeciwzapalnych.

Leczenie bólu

Ozon w niskich stężeniach i ilościach stosuje się jako uzupełniającą metodę leczenia w stanach napięcia mięśni, przewlekłym bólu mięśniowym, w punktach wyzwalających itp., często w połączeniu z terapią neuralną (miejscowymi środkami znieczulającymi) i akupunkturą.

W ostatnich latach opublikowano wyniki prowadzonych na dużą skalę międzynarodowych badań dotyczących leczenia wypadnięcia dysku. Zaobserwowano, że wstrzyknięcia do dysku maja działanie odbarczające i są odpowiednikiem funkcjonalnym laserowej dyskolizy, ale o znacznie niższym koszcie wykonania zabiegu.

Wykorzystanie ozonu w stomatologii

Ozon jest standardowym i powszechnie stosowanym środkiem leczniczym w stomatologii.

Stosowany jest w profilaktyce próchnicy oraz znoszeniu nadwrażliwości zębów. Ozon jest skutecznym środkiem dezynfekującym zębinę zakażoną szczepami bakterii próchnicotwórczych. Już 10-20 sekundowa aplikacja ozonu powoduje redukcję 99% flory bakteryjnej. Terapia ozonem jest szczególnie polecana u dzieci. Zabiegi są krótkie i bezbolesne, nie wywołują przykrych doznań pozostawiających trwały ślad w psychice małego pacjenta. U leczonych osób nie zaobserwowano reakcji alergicznych ani powstania opornych szczepów bakterii. Skuteczność ozonu przypisano jego zdolnościom przenikania w trudno dostępne miejsca i eliminacji bakterii niedostępnych dla płynów i żeli.

Ozonoterapia znajduje zastosowanie u pacjentów wymagających szczególnej opieki stomatologicznej. U chorych na cukrzycę, wymagających leczenia stomatologicznego, ozonoterapia może przynieść znaczącą poprawę stanu zdrowia, ponieważ dochodzi do skutecznego niszczenia bakterii tlenowych i beztlenowych. Terapia ozonowa zmniejsza dolegliwości bólowe, powoduje szybkie gojenie ran, nie występują również powikłania w procesie gojenia tak charakterystyczne dla tej grupy pacjentów.

Przeciwbakteryjne działanie ozonu wykorzystuje się do dezynfekcji pola zabiegowego oraz wszczepów przed zabiegiem implantacji, w zapobieganiu powikłaniom po ekstrakcji trzecich zębów trzonowych. Znaczenie ozonoterapii rośnie w dobie coraz częstszych przypadków antybiotykooporności bakterii.

Utleniające działanie ozonu wykorzystywane jest jako szybka, efektywna i bezpieczna metoda wybielania zębów.

Prowadzone są badania nad możliwościami bezpiecznej dezynfekcji narzędzi i sprzętu stomatologicznego. W tym odkażaniu unitu – co jest olbrzymim obecnie problemem. Postęp technologiczny umożliwia już wyprodukowanie niewielkich rozmiarowo ozonatorów możliwych do integracji z unitem. Umożliwi to nieprzerwaną ochronę sprzętu i pacjentów przed zakażeniami bakteryjnymi.

Osocze bogatopłytkowe

Osocze bogatopłytkowe to preparat krwiopochodny, otrzymywany z krwi żylnej pacjenta. Jest to koncentrat płytek krwi w stosunkowo niewielkiej objętości osocza. Poza tym zawiera również wszystkie wartościowe składniki osocza, w tym trzy ważne, z punktu widzenia regeneracji, białka – fibrynę, fibronektynę i witronektynę. Pełnią one również ważną rolę w procesie gojenia się i odnowy tkanek.

Wysoka skuteczność

Osocze jest znane i wykorzystywane w wielu dziedzinach medycyny od ponad 30 lat, a jego skuteczność jest bardzo dobrze udokumentowana. Większość prac naukowych dotyczących osocza pochodzi z takich dziedzin jak ortopedia, medycyna sportowa, chirurgia rekonstrukcyjna oraz stomatologia. W ortopedii wykorzystuje się je m.in. w celu przyspieszenia naprawy chrząstek stawowych, regeneracji ścięgien oraz stymulacji tworzenia się tkanki kostnej.

Jak wygląda podawanie osocza?

Osocze wstrzykuje się do skóry z zastosowaniem techniki mezoterapii igłowej lub liniowo, wzdłuż zmarszczek i fałdów skóry.

Technika mezoterapii igłowej polega na wstrzykiwaniu preparatu bardzo płytko, śródskórnie – w formie mikrodepozytów. Wstrzykiwane osocze powinno docierać do skóry (nie podskórnie!), gdyż tam znajdują się mezenchymalne komórki macierzyste oraz fibroblasty, które poddajemy stymulacji.

Osocze możemy wykorzystywać w różnych okolicach ciała – wszędzie tam gdzie chcemy uzyskać poprawę jakości, gęstości, odżywienia i odmłodzenia skóry. Najczęściej ostrzykuje się twarz, szyję, dekolt oraz grzbiety rąk. Można nim też niwelować blizny i rozstępy. Preparat stosuje się również w przypadku łysienia, choć trzeba pamiętać, że technika mezoterapii skóry owłosionej głowy jest nieco inna – osocze wstrzykuje się podskórnie w postaci stosunkowo dużych depozytów. Ma on korzystny wpływ na funkcje brodawek i mieszków włosowych oraz promuje wzrost włosów. Zabiegi z jego użyciem powodują zahamowanie wypadania włosów oraz zwiększenie ich gęstości, grubości oraz długości.

Podawanie osocza bogatopłytkowego sprawdza się również jako terapia uzupełniająca np. po zabiegach laserowych lub radiofrekwencji mikroigłowej. Natomiast wykorzystywanie go w zabiegach mezoterapii bezigłowej lub w postaci masek nakładanych powierzchownie, nie wydaje się przynosić dobrych efektów.

Mezoterapię osoczem bogatopłytkowym należy wykonywać w serii – z reguły zaleca się stosowanie 3-4 zabiegów, w odstępach co 2-4 tygodnie. W przypadku blizn, rozstępów i utraty włosów zalecamy więcej zabiegów. Ich liczbę i odstępy czasowe lekarz ustala indywidualnie w trakcie konsultacji.

Bezpieczeństwo

Osocze bogatopłytkowe to preparat autologiczny, czyli własny. Wiąże się z tym jego ogromna zaleta – nie niesie ze sobą ryzyka reakcji uczuleniowych, a zabieg jest bardzo bezpieczny. Preparaty autologiczne są bowiem w 100% biokompatybilne i neutralne immunologicznie. Po podaniu pojawiają się miejscowe objawy związane z iniekcją, takie jak zaczerwienienie, bolesność i delikatny obrzęk. Są to jednak zjawiska szybko przemijające i niegroźne.

Dla kogo zabieg?

Zabieg polecany jest wszystkim osobom, które dostrzegają u siebie oznaki starzenia się skóry. Warto się na niego zdecydować szczególnie wtedy, gdy skóra staje się wiotka, sucha, zmęczona i pozbawiona elastyczności. Duże korzyści z osocza bogatopłytkowego odniosą także osoby, które skarżą się na utratę włosów, rozstępy lub blizny potrądzikowe.

Efekty

Efektem zastosowania serii zabiegów z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego jest poprawa elastyczności, struktury, napięcia i gęstości skóry, wygładzenie zmarszczek i fałdów oraz odmłodzenie i ujednolicenie kolorytu skóry. Staje się ona lepiej ukrwiona, a procesy odnowy przebiegają znacznie szybciej. W efekcie jest gładsza i wyraźnie młodsza. Wygładzają się drobne zmarszczki, a twarz nabiera blasku.

W przypadku leczenia nadmiernego wypadania włosów regeneracja i stymulacja komórek skóry powoduje odrost większej ilości mocniejszych włosów. Zabieg sprawdza się zarówno u kobiet, jak również u mężczyzn, we wczesnej fazie łysienia.

Przeciwwskazania

Chociaż zabieg z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego jest bardzo bezpieczny, to jednak istnieją pewne przeciwwskazania.

Należą do nich: ciąża, laktacja (karmienie piersią), choroba nowotworowa, ostre zakażenia wirusowe, zakażenie wirusem HIV, przewlekłe choroby wątroby, choroby autoimmunologiczne, stosowanie leków immunosupresyjnych, zaburzenia krzepliwości krwi oraz przyjmowanie leków, które wydłużają czas krwawienia (leki przeciwzakrzepowe).

Terapia regeneracyjna z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego jest nowoczesną i bezpieczną procedurą przeciwstarzeniową, która wykorzystuje własne zasoby organizmu do skutecznej odbudowy i rewitalizacji skóry.